‘Deniz Tekin

DİYARBAKIR – Uzun yıllar inşaat işlerinde çalıştıktan sonra emekli olan 66 yaşındaki işitme engelli Hüseyin Elmas, yaşadığı kalp rahatsızlığı ve şeker hastalığı üzere sıhhat sıkıntıları nedeniyle tabibinin tavsiyesiyle köye yerleşmeye karar verdi. Elmas, kentin gürültülü ve gerilimli ömründen uzakta emekliliğini geçirme hayaliyle, 2013 yılında Diyarbakır Merkez Yenişehir ilçesindeki Alangör Mahallesi’nde bugüne kadar yaptığı bütün birikimleriyle 4 dönümlük arazi satın altı. İmar planı ve kadastro kayıtlarında tarlasının önünden yol geçen Elmas, 2013’te inşaa ettiği konutun ismini “Fani Dünya Apartmanı” koydu. Lakin, Elmas’ın emeklilik hayalleri, kamu kurumlarının ihmalleri ve kimi köylülerin çıkardığı mahzurlar nedeniyle kabusa dönüştü.

Elmas’ın 7 yıldır elektrik, su ve yol için çaldığı bütün kapılar ve yaptığı teşebbüsler sonuçsuz kaldı. Son deva olarak hakkını duruşmalarda aradı Elmas. Elektrik bağlanması ve yol açılması için açtığı davaları kazanmasına karşın konutuna elektrik verilmedi ve yolu yapılmadı. Yaşadığı bütün aksiliklere karşın uğraşını sürdürmekte kararlı olan Elmas, konutuna elektrik geleceği günün hayalini kuruyor.

‘KANUNLARA UYDUM, HERKES UYSUN’

Elmas, konut yapmadan evvel görüştüğü devrin köy muhtarının konut imali konusunda bir düşünce olmadığını söylediğini söz ederek, “Her şeyi kanunlara uygun bir halde yaptım. Daha sonra seçilen köy muhtarı ise ‘Seni köyüme almam, burada tutmam’ diyerek sorun çıkardı” dedi.
Elmas, GAP sulama projesi kapsamında yapılan toplulaştırma sürecinde kendi yerinden yol hissesi olarak 154 metrekare kesildiğini hatırlatarak, yaptığı meskenin yapı bedeli için de devlete 3 bin 500 TL para verdiğini söyledi.
Dicle Elektrik A.Ş’nin (DEDAŞ) 2013 yılında kendisine verdiği 2 adet elektrik aboneliği için 800 TL para ödediğini söyleyen Elmas, “DEDAŞ’a gittim ‘bana abonelik verdiniz, parasını da verdim, ben mağdurum’ dedim. Bana ‘köylüler müsaade vermiyor’ dediler. Keyfi davranıyorlar. Hem kadastroda hem de imar planında konutumun önünden yol geçiyor. Köyde bana sorun çıkartan iki aile dışında öbürleri beni haklı buluyor. Devlet yol hakkı için yerimden hisse kesmiş lakin onlar yol vermiyor. Ben kanunlara uydum onların da kanuna uymasını istiyorum” diye konuştu.
Elmas, konutuna yol ve elektrik getirilmesi için DSİ, DEDAŞ, Diyarbakır Valiliği, Yenişehir Kaymakamlığı, Diyarbakır Büyükşehir Belediyesi ve Diyarbakır Cumhuriyet Başsavcılığına yaptığı müracaatlarının sonuçsuz kaldığı için duruşmaya başvurduğunu söyledi.

‘VİRÜSTEN ÖLMEZSEM ELEKTRİKSİZLİKTEN ÖLECEĞİM’

Meskenine elektrik bağlanmaması nedeniyle eşi ve çocuklarını geri göndermek zorunda kaldığını tabir eden Elmas, yaşadığı zorlukları şöyle anlattı: “Baktım mazot ve jeneratörle olmuyor, sulamayı bıraktım. Tarlada diktiğim ağaçların büyük kısmı susuzluktan kurudu. Bu yaz sıcağında sıcak su içiyorum. İki günde bir Diyarbakır’a gidip yemek getirmek zorundayım. Elektrik olmadığı için getirdiğim her şey bozuluyor. Çöpe atmak zorunda kalıyorum. Akşamları elimde fenerle geziyorum. Daima zorluk çekiyorum. Herkes geceleri aydınlıkta yaşarken ben ise karanlıkta yaşıyorum. Her ay 1500 TL boş yere masraf yapıyorum. Yol ve çektiğim zahmet hariç. Bu virüsten ölmezsem elektriksizlikten öleceğim” dedi.

Elmas, “Ne yaptıysam kanuna nazaran yaptım. Tapum var, yapı evrakım var, kadastro yol haritası da var elimde. Kanunsuz bir şeyim varsa bana 10 kat ceza versinler. Her şeyim tamam lakin bu zorbalık ve keyfilik nedeniyle 7 yıldır meskenime elektrik bağlanmıyor. Bu haksızlık dünyanın neresinde varsa bana da yapsınlar. Madem bu beşerler bana zulüm ediyor o vakit ben devletten yardım istiyorum. Devlet bu sorunu çözsün. Yolumu açsınlar ve konutuma elektrik bağlasınlar. Benim bir sokak lambası kadar bedelim yok mu? Nereye gideyim?” diye sordu.

‘MUHTAR KÖYLÜLERİ KARŞISINA ALMAK İSTEMİYOR’

Köy sakini Haşim Aslan ise yaşananlar nedeniyle üzgün olduğunu söyleyerek, “Nasıl bir ıstırap çektiğini bir ben bir Allah bilir. Biz buna şahidiz. Biz bu dünyada bir defa ölüyoruz o ise her gün ölüyor. Bir insanın 10 yıl suyu yoksa, banyo yapamıyorsa, ailesi yanında yoksa ne yapsın? Nitekim sıkıntı durumdadır. Konutum yakın olsaydı oradan elektrik sınırı çeker elektrik verirdim. Hangi ülkede bir insan 10 yıldır elektriksiz kalıyor? DEDAŞ yarım kilometre elektrik sınırı çekemiyor mu? Yazık değil mi? Elektriğin gelmesini engelleyenlerin ise Allah endişeleri varsa konutlarından elektrik çekip ona vermeleri gerekiyor. Devlet yetkililerine sesleniyorum, bu beşere elini uzatıp bu karanlıktan çıkarsınlar” dedi.
Bahisle ilgili görüştüğümüz muhtar Ali Yılmaz, Hüseyin Elmas’ın yaptığı meskenin tarım topraklarının içinde kaldığını tabir ederek, “Yol yapılmamış, ben elektriği kimin tarlasından götüreyim. Köylüler müsaade vermiyor. Ben yol verirsem bütün köylü bana hamle eder. Ben 140 haneli köyümün huzurunu kaçırmak istemiyorum. Bunu göze alamam” dedi.

ESKİ MUHTAR: KİM HATALIYSA GEREĞİNİ YAPAR

Elmas’ın, meskenine elektrik ve yol bağlanmasını engellemekle suçlayarak duruşmaya verdiği köyün eski muhtarı Mehmet Bozkurt ise Elmas’ın yaptığı konutun tarım topraklarının içinde olduğunu söyledi. Bozkurt, “Toplulaştırma yalnızca kâğıt üstünde yapılmış. Toplulaştırma nedeniyle köydeki meskenler ve yerlerin sonları değişmiş bu nedenle köyde birçok zahmet var. Bundan ötürü hepimiz mağduruz. Bu sorun bizden kaynaklanmıyor. Devlet kamulaştırmasını yapsın, elektriği götürsün. Ben elektrik direkleri için kendi yerimden niçin yer vereyim ki? Duruşma kararını vermiş. Kim hatalıysa gereğini yapar” tezinde bulundu.

AVUKAT YÜZÜAK: KURUMLAR SORUMLULUK ALMIYOR

Elmas’ın avukatı Serhat Yüzak, DSİ’nin GAP projesi kapsamında köydeki tarlalarda yaptığı toplulaştırmanın gereklerini yerine getirmediği için köylülerin sorun yaşadığını söyledi. Projede yol olan yerlerin işgal edildiğini lisana getiren Yüzak, DSİ aleyhine Diyarbakır 3. Yönetim Mahkemesi’ne açtıkları davayı kazandıklarını, duruşmanın yolun açılmasına karar verdiğini belirtti.
Elmas’ın resmi 2 elektrik aboneliği olmasına karşın 7 yıldır konutuna elektrik çizgisi bağlamayan DEDAŞ aleyhine dava açtıklarını kaydeden Yüzak, “Diyarbakır Tüketici Duruşması DEDAŞ’ı haksız bularak, abonelik mukavelesi olan müvekkilimin meskenine elektriğin çekilmesine karar verdi. Davayı kazandıktan sonra başvurduğumuz DEDAŞ ‘mahkeme kararı katılaşıncaya kadar elektriği bağlamam’ dedi. Bu keyfi bir karar. Şayet abone verdiyse oraya elektrik götürmek zorunda. Her ne kadar DEDAŞ köy halkının müsaade vermediğini o yüzden elektrik çizgisini çekemediğini belirtmiş olsa da kamu faydası varsa DEDAŞ’ın elektrik çizgileri için kamulaştırma yetkisi var” diye konuştu.

DEDAŞ ve öteki devlet kurumlarının sorumsuzluğu ve ihmali, köylülerin hukuka muhalif tavırları nedeniyle müvekkilinin meskenine yol ve elektrik gitmediğini söz eden Yüzak, “Yol üretimi ve elektrik sınırı için hiçbir kurum sorumluluk üstlenmedi. Teknoloji ve bilgi çağında müvekkilimin yaşadıkları ülkenin çok büyük bir ayıbıdır. Elektrik günümüz kurallarında ekmek ve su üzere bir gereksinim. İstenirse bir günde yapılır. Elmas, temel insani hakkı olan elektrik hakkından yoksun bir biçimde hayatını sürdürmek zorundan bırakılıyor. 2020 yılında yaşanan bu ayıp ülkemize yakışmıyor” dedi.

Gazete Duvar