KÜME YORUM ‘CEMO / GÜN GELİR’ (KALAN MÜZİK)
Büyük kısmı mahpusta geçen sıkıntı bir periyottu 1989, fakat tıpkı yıl içinde altı ay ortayla iki albüm çıkarmayı başarmıştı Küme Yorum. Birilerine nazaran “Türkülerle” yorumlardan oluştuğu için gereğince politik değildi lakin “Cemo / Gün Gelir” topluluğun şahlanışına işaret ediyordu.
Bu albümde (türkü, marş, pop müzik gibi) farklı müzikal formlar artık güzelce kaynaşmıştı ve organik bir bütünlük içine girmişti. Topluluğun nerede duysanız çabucak tanıyacağınız özgün bir sound’u oluşmuş, oturmuştu. Takımda çok sayıda solistin varlığı ise kolektif bir topluluk sound’u ile dengelenmişti. Müzisyenlerin tek tek kişisel yetenekleri değildi öne çıkan, topluluk ruhuydu. İçinde çalkalandıkları politik olaylar ve baskılar onları birbirlerine kenetleyen en değerli faktördü. Mahpusa girdikleri oranda iyi besteler yapıyor, müziklerini iyileştiriyorlardı.
Evvel kaset sonra CD olarak çıkan “Cemo / Gün Gelir” albümünün birinci kere yapılan plak baskısında formatın mühleti münasebetiyle iki modül eksik: 12 modüllük özgün listeden kasetteki dizilişe nazaran her yüzün son modülleri olan “Stien I Bjerget” ile “Çağrı” plakta yok. Özgünü 51 dakika olan albüm, plakta anlaşılır nedenlerle 45 dakikaya indirilerek basıldı, birinci baskı yalnızca 1000 adet.
MÜZİKLER BİR OYUNDUR… (ADA MÜZİK)
Hayattaki sanatkara hürmet albümü yapılması nadir bir durum. Plak şirketinin sanatkarın onayını alarak 1999 yılında başlattığı projede yer alan müzisyenler, Bülent Ortaçgil müziklerini tutkuyla söyleyen isimlerdi; ticari-popüler şahsiyetler değil. Çünkü pop kültürünün çabuk tüketimine direnen ender bir müzisyendi Ortaçgil; diğerlerine siparişle müzik yazmıyor, müziklerinin söylenmesine ise yalnızca müzikal münasebetlerle ve sanatsal bir karşılığı varsa müsaade veriyordu.
Usta müzisyenin piyasa dışı duruşuna paralel bir anlayışla yola koyulan şirket, bu iş için bir yılı aşkın bir müddet titizlikle çalışmış, 2000 yılında iki CD halinde yayımlamıştı. “Bülent Ortaçgil İçin Söylenmiş Bülent Ortaçgil Şarkıları” alt başlığı ile çıkan “Şarkılar Bir Oyundur” 22 isimden teşekküldü, pop-rock’tan caza ve etnik müziğe kadar uzanan bir çeşitliliğe sahipti.
Şaşılacak derecede ilgi görmüş, Ortaçgil’i yıllarca seven, dinleyen dar bir kısmın dışına taşımış; eski albümlerinden daha fazla satmıştı.
Hürmet albümleri ekseriya berbattır, bu albüm ise kendinden sonra yapılanlar tarafından hala aşılamadı. Çıktığında tenkitlerden nasibini alıp vakit geçtikçe değerlenen albüm, artık birinci kere (orijinal tasarımıyla) ikili plak formatında yayımlandı.
[email protected]
Cumhuriyet
