Burcu Özkaya Günaydın
HATAY- Ruhun münferit vücudun munfasıl olması… İşte tüm meseleler, çelişkiler bunu keşfettiğin an başlıyor. Devrim de ruhu ve vücudu münferit olanlardan… 5 yaşında etek giymeyi reddediyor, saçlarının uzun olması onu rahatsız ediyor. O denli ki birinci regl olduğunda vücudundan tiksinmiş Devrim: “Lisede dimağ kanaması geçirdim. Beni acil ameliyata aldılar. Belime kadar uzanan saçlarım vardı. Ameliyat için kesildi. Ben ameliyattan çıktığımda çok bahtiyardım, zira artık saçlarım yoktu.” Gelin daima birlikte Hazal’ın Devrim’e geçişindeki savaşını, hikâyesini dinleyelim.
Hazal olarak doğdu, Devrim olarak devam ediyor hayatına. Devrim Yolcu 23 yaşında Hatay’ın Defne ilçesinde yaşayan bir trans birey… Çocukluğundan beri kendi deyimiyle bir farklılık varmış onda. Anası 5 yaşındayken etek giydirmek istediğinde Devrim, eteği giymediği üzere yırtıp camdan atmış. Bu davranış aileye garip gelse de mana verememişler. Devrim büyüdükçe misal meseleler da ortaya çıkmaya başlamış. Kız evlatlarının değil de erkek evlatlarının oyunları dikkatini çekiyormuş. Anası, Devrim’deki bu farklılığı anlasa da görmemezlikten gelmiş. Yalnızca arada, “Sen erkek misin?” üzere ikazları oluyormuş.
“BEYİN AMELİYATINDAN SONRA ÇOK BAHTIYARDIM, ZIRA ARTIK SAÇLARIM YOKTU”
Ortaokulun son devranları, lise birinci sınıfta ergenlikle bir arada çelişkilerin arttığı, aynaya bakınca görünüşünden rahatsız olduğu ve bunları düşünüp anlamlandırmaya çalıştığı devirlerde, internette LGBTİ+ bireyleri tanımaya başlayan Devrim, şöyle anlatıyor: “Lise bir numara sınıfta artık kendimden emindim ve ne istediğimi biliyordum. LGBTİ+ bireyleri duymuştum, öğrenmeye çalışıyordum. Ben yaşıtlarıma nazaran daha geç regl oldum. Göğüslerim çok küçüktü. Kendimi keşfettiğimde, ‘Evet, ben erkeğim’ dediğim bu süreçte regl oldum. Vücudumdan tiksindim. Benim uzun saçlı dönemime ilişkin hiç fotoğrafım yok zira aynada kendime bakmaya dahi tahammülüm yoktu. Düşünün ki dimağ kanaması geçirdim. Ameliyattan çıkmam mucizeydi. Hayatta kalmaktan çok belime kadar uzanan saçlarım gitmişti ve ben buna daha çok sevinmiştim.”
“SENİN KOKUN OLMADAN YAŞAYAMAM”
Devrim anasına açılma teşebbüsünde birinci olarak tıpkı mahallede oturduğu ve anasının de yakın arkadaşı olan iki bayandan yardım istemiş. Devrim, doğum gününde LGBTİ+ bireylerden bahsedip hususa girmeyi düşünürken anası, “Böyle bir evladım olsaydı ya onu öldürürdüm ya da kendimi öldürürdüm ki vicdan azabı çeksin.” deyince teşebbüsü başarısız kalmış. Akabinde dış görünüşü nedeniyle sokakta yürürken hiç tanımadığı kişiler tarafından darp edilen Devrim, anasına 2. sefer açılmaya karar verdiği süreci şöyle anlatıyor: “Annemin yüzüne bakarak söyleyemezdim. Ne reaksiyon vereceğini kestiremiyordum. Ona ‘Benim Çocuğum’ belgeselini izlemesini söyledim ve yaşadıklarımı uzunca bir metinde anlattım. Belgeseli izleyen annem yazdığımı okuduktan sonra bana ‘Her evladımın kokusu münferit, senin kokun olmadan yaşayamam ben’ dedi.”
‘TOPLUM, BAYANDAN ERKEĞE GEÇİŞİ DAHA KOLAY KABULLENİYOR’
Devrim, kabullenme sürecinden sonra anasının ona birinci oğlum dediği anı ise, “Hayata yine gelmiş gibiydim” diye anlatıyor. Hatay’da bir kere darp edilmesinin dışında arkadaş etrafında dışlanmamış Devrim. Lakin iş bulmakta çok düşünce yaşamış. Telefonda işe alınıp, dış görünüşünü görünce çok kapıdan çevrilmiş. Hatay’da bu haliyle yaşamaktan mesrur olduğunu, kimsenin kendisini dış görünüşünden ötürü dışlamadığını belirten Devrim, “Belki de ben birçok LGBTİ+ bireye nazaran şanslıydım. Topluluk eril olduğu için bir erkeğin bayan olması daha güçlükle kabul gören bir hadise. Fakat bir bayanın erkek olması en başta garip gelse de daha kolay kabulleniliyor” diyor.
Şu günlerde kimlik ve hormon almak için duruşmaya müracaat yapan Devrim, gerekli maddiyatı sağladığında ise ameliyat olmak istiyor. Hatay’da LGBTİ+ bireylerin olduğunu lakin görünür olmadıklarını belirten Devrim, sıkıntıları aşmak, birbirlerini anlamak için örgütlenmeleri gerektiğine de dikkat çekiyor. (DUVAR)
Gazete Duvar
