Orhan Kurtul-du’nun kurgu/rejisini yaptığı ve anlatıcılığını üstlendiği şov, sonuna kadar büyük heyecanla tüylerimiz diken diken, vakit zaman memnun eden, vakit zaman şaşırtan 10 Kasım etkinliğiydi. Gazi Mustafa Kemal Atatürk… Bu ülkenin kurucu başkanı, başkanı. 20. yüzyılın dünyaya gelmiş en büyük siyaset insanı. Onun sonsuzluğa uğurlandığı 10 Kasım’da 83 yıldır anmalar düzenlenir. 20 yıllık AKP iktidarının bütün eforu, ismini kurumlardan, meydanlardan silmek, unutturmaktı lakin makus idarenin ülkeye getirdiği yoksulluk ve adaletsizlik Ata’yı unutturmak bir yana ona duyulan sevgi ve hasreti artırdı. Bu ortamda bir devlet kurumunda sanatkarların içlerinden geldiği üzere hasret ve hislerini lisana getirmesi ne acı ki nitekim mucize gibiydi! Burada bir teşekkürü de bu sanat ortamını yaratan Kültür ve Turizm Bakanı Mehmet Nuri Ersoy’a yapalım o vakit.

ARYA VE TÜRKÜLER

Siyaseti bırakıp sanata bakalım: Orhan Kurtuldu ve His Urhan’ın, Atatürk’ün hayatı ve ihtilallerini anlattığı program, Ecesu Sertesen’in klarnetiyle başladı. Birinci Aşk tablosunda dansçı Melike Manav, Ata’nın birinci aşkını canlandırdı. Aydın Karlıbel’in piyanosu eşliğinde solistler Esra Abacıoğlu Akcan, Murat Güney, Jaklin Çarkçı, Gökhan Ürben, Bülent Külekçi, Serkan Bodur’un söylediği, birçoklarının düzenlemesini Serdar Yalçın’ın yaptığı türküler ve aryalarla eşleşti. Carmen’den Vissi d’Arte’ye tanınan aryaların yanında Manastır, Yemen, Çanakkale ve Drama türküsü, Efem, Bozlak, Kasımpatları üzere türkülere eşlik etmemek için güç tuttuk kendimizi. Fakat 10. Yıl Marşı’nda artık kendimizi tutamadık, bütün salon ayağa kalkarak alkışlarla eşlik etti, Atatürk Marşı’na da! Bu yapıtların Adnan Saygun, M. Sun, Karlıbel, C. Reşit Rey, Puccini, Bizet üzere bestecilerini de anmalıyım. Ne var bunda mucize diyecek olanlara da programın başındaki “Yaşa Mustafa Kemal Paşa Yaşa!” diye başlayan ve muhalefetin marşı haline gelen, okullarda bile kimi müdürlerin yasakladığı İzmir Marşı’nı duyunca yaşadığım şaşkınlığı da anlatmalıyım. O denli bir şartlandık ki ben 10 Kasım’da da olsa, bir devlet kurumunda “İzmir’in dağlarında” diye başlayan marşı duyunca inanamadım! Otoriter rejimlerde baskı evvel kaygı getirir, siner beşerler. Sonra o kaygı hamasete, reaksiyona dönüşür. Korkmuyoruz. Fikirlerimizi, hislerimizi yasalar çerçevesinde lisana getiriyoruz. “Mavi Gözlü Mucize” de korkmamış, en makus şartlarda bile umudunu ve inancını hiç yitirmemişti! O, yüreği bütün bir ulusa aşılayarak düşmanı yendi, Cumhuriyeti kurdu, 10 yılda fabrikalar kurduk, büyük işler başardık. Sata sata bitiremiyorlar!

Cumhuriyet