Silivri 7 Nolu L Tipi Kapalı Cezaevi’nde kalan hükümlü ve tutuklular cezaevi idaresinin işçi yetersizliği, iş yükü ve artık yeni olağan olan pandemiyi de mazeret ederek eğitim haklarını kısıtladıklarını anlattıkları mektupta akademik unvanlarına nazaran alanlarıyla ilgili kitapların onlara verilmediğini belirtiyor:

“Siyasi hatalıların çoğunluğu en az lisans mezunudur. Master, doktora derecesi olanlar hatta profesör olanlar bile var. Buradaki en temel muhtaçlığımız okumak, bilhassa alanımız ile ilgili okumalar yapmak. Zira burada kaldığımız her gün bildiklerimizi yavaş yavaş unutuyoruz, mesleğimizde köreliyoruz, mesleğimiz ve alanımız ile ilgili son gelişmelerden habersiz kalıyoruz. Hem içeride vakti iyi değerlendirmek hem depresyona girmemek hem bildiklerimizi etrafımızdakilere öğretebilmek ve yararlı olabilmek hem çıktığımızda karşı karşıya kalacağımız mesleksel yeterlilik kayıplarını en aza indirmek için bizim burada ekmek üzere su üzere kitaba gereksinimimiz var.”

‘PANDEMİ NEDENİYLE BÜTÜN FAALİYETLERİMİZ DURDURULDU’

Eğitim, kurs ve halı saha hizmetlerinin dondurulduğunu belirttikleri mektupta pandemi koşullarının da buna mazeret edildiği söz ediyorlar:

“Biz siyasi cürümle hükümlü yahut tutuklu olanlara şimdiye kadar hiçbir kurstan ve eğitimden faydalandırma olmadı. Sebep olarak da Halk Eğitim Merkezleri’nin her 20 kişi için bir hoca gönderdiğini ancak yönetimin güvenlik emeliyle bizi en fazla 10 kişilik kümeler halinde koğuş dışına çıkarabileceklerini münasebetiyle bu eğitimleri almamızın hiçbir halde mümkün olmayacağını söylediler. Pandemi başlayınca da bu eğitimler, kurslar ve halı saha hizmetleri donduruldu.”

‘GELEN KİTAPLAR DEPODA KAYBOLUYOR’

Mahpuslar gelen kitapların depoda kaybolabildiğini, kaybolan kitaplarla kotalarının dolduğunu ve bu durumu düzeltmek için sarf edilen bürokratik süreçlerin uzun sürdüğünü lisana getiriyorlar:

“Pandemiden ötürü kitapları yalnızca kargo ile gönderebiliyorlar. Halbuki daha evvel kapalı görüşlerde eşya ile birlikte kitap da alabiliyorduk. Ama şu an tekrar iş yükü nedeniyle kapalı görüşte eşya alıyorlar lakin kitap almıyorlar. Tamam yalnızca kargo ile gelsin buna da razıyız ancak kâfi ki süratli kâfi ve inançlı bir hizmet olsun. Zira kargodan gelen kitapları ortalama bir ay bazen iki ay kadar kargo ünitesi depoda bekletiyor. Sonra bizim önümüzde kargo paketleri açılıyor, kayda giriliyor ve kitaplar eğitim ünitesine gönderiliyor. Eğitim ünitesinden kitapların bize gelmesi ise bir ay sonra oluyor. Yani kargoyla gönderilen kitaplar depoda kaybolmaz ise en erken 2 ay sonra elimize ulaşıyor. Halbuki birtakım cezaevlerinde bu hizmet en fazla birkaç gün sürüyor. Bazen gelen kitaplar depoda kayboluyor bazen yakınımız gelmediği için depoya kaldırılan çıkartmış olduğumuz kitaplar depoda kayboluyor bazen çıkarttığımız kitaplar memurun yanılgısından ve ihmalinden, sistemden kaydını silmediğinden ötürü kotamızdan düşürülmüyor. Kotamız dolu göründüğü için gelen kitaplarımızı alamıyoruz. Bu durumu düzeltebilmek memura bir kusur olduğunu ispat edebilmek bile aylar sürüyor.”

“Yabancı lisanda kitapları neredeyse hiç almıyorlar. Kolay lisan bilgisi kitaplarını, İngilizce – İngilizce sözlükleri, İngilizce teknik kitaplar yahut tıp kitaplarını almıyorlar. Bunlar için bir tercüman tutulacakmış, o kitap çeviri edilecekmiş, fiyatı bizden alınacakmış sonra çeviri incelenecekmiş, uygun görülürse verilecekmiş. Aylar sürecek çok masraflı bir yol. Halbuki bir lisan bilgisi kitabında bir sözlükte siyası bir içerik olmaz, olamaz. Bu kitaplar bandrollü Türkiye’de basılma ve satılma müsaadeleri var, sakıncalı kitaplar ve yayınlar listesinde değil. Kimi yabancı lisanda romanlar var ve bunların piyasa da Türkçe çevirileri de var. Bu kitapların kimilerinin hem yepyenileri hem Türkçeleri buranın kütüphanesinde var. Buranın kütüphanesindeki yabancı kitabın birebirini dahi getiremiyoruz.”

‘İÇERDE ÇOK KİTAP OLUNCA ARAMA DA ZORLUK OLUYOR’

Mahpuslar cezaevi yönetiminin içeriye kitap sokmama ısrarının sebebini “aramada zorluk oluyor” halinde söz ettiklerini belirtiyorlar:

“Sabah, Hürriyet üzere gazetelerin İngilizce baskılarına abone olamıyoruz. Halbuki bunlar yandaş medya ve hükümet aleyhine hiçbir haberleri yok. Biz bu bahisleri cezaevi müdürüyle konuşsak da üst yargı yollarına başvursak da pek sonuç alamadık. Yalnızca bir iki münferit başarılı olmuştur. Savcılık kararı ile birtakım arkadaşlar kimi İngilizce kitaplarını alabilmişlerdir. Bizim her birimizin her bir kitap için bu türlü uzun türel bir yola başvurmamız çok güç, yıpratıcı ve yıldırıcı. Zati cezaevinin bu mevzudaki yaklaşımı ve uyguladığı siyaset yıldırma gayeli. Bize ‘İçerde çok kitap olmasını istemiyoruz, aramada zorluk oluyor’ diye gerçek kanılarını tabir ettiler.”

“Ayrıca tahliye olan arkadaşlarımız kitaplarını bize ikram ediyorlar, sonra biz bu kitapları çıkarırken bize kayıtlı değil bu kitaplar diyerek kotamızdan düşmüyorlar. Halbuki biz bu kitapları bütün koğuş bitirmişiz, çıkarıp kotamızı boşaltmak istiyoruz. Zira kotamızda olup hiç çıkartamayacağımız her vakit müracaat için kullandığımız kitaplar var, sözlükler, ansiklopediler üzere. Bunların yerine o arkadaşlarımızdan kalan kitapları çıkarmak istiyoruz.”

Gazete Duvar