Dokuz yaşındaki Betül Davut, 2012 yılında Küçükçekmece’de meskeninin önünde arkadaşları ile birlikte oynarken kayboldu. Annesi Çiğdem ve babası Ahmet ise kaybolduğu günden beri kızlarını arıyor. Aile, yabancı asıllı oldukları için bu süreçte çok fazla zorlandıklarını, medyadan kâfi dayanağı bulamadıklarını ve polisin olaya geç müdahil olduğunu belirtiyor. Öncesinde rastgele bir tehdit ögesi ile karşılaşmadığını ve arama çalışmalarında hiçbir biçimde gelişme yaşanmadığını belirten Çiğdem, ailesini kimsenin Betül için aramadığını, kâfi çalışmaların yapılmadığını belirtiyor ve ekliyor: ‘Çocukları nereye götürüyorlar?’

‘TÜRKİYE’NİN KAYIP ÇOCUKLARI’

Cumhuriyet, ‘Türkiye’nin Kayıp Çocukları’ isimli araştırma haber dizisinde, çocuğu kaybolmuş ve yıllardır bulunamamış olan dört başka ailenin yaşadıkları sürece ışık tuttu.

Çocuğu 2012 yılında Küçükçekmece’deki konutunun önünden kaybolan Çiğdem Davut, 9 yıldır kızını arıyor.

Polisin müdahalesinin geç olduğunu ve kapsamlı bir arama yapılmadığını belirten anne Çiğdem Davut ve ailesi yaşadıkları süreci Cumhuriyet.com.tr’den Sinem Nazlı Demir’e anlattı.

‘POLİSLER 2-3 GÜN SONRA NEDEN GELİYOR?’

Betül’den biraz bahsedebilir misiniz? Betül nerede ve nasıl kayboldu?

”Benim çocuğum 9 yaşında kayboldu ve 9 yıldır kayıp. Aklı başında ve zeki bir çocuktu. Kimse kandıramazdı. Bir Cumartesi günü saat 16.00-17.00 sularında Küçükçekmece’de kayboldu. Betül okula gitmiyordu o vakitlerde. Kapının önünde oynuyordu çocuklarla birlikte. Babaannesi seslendi, meskene geldi ve sonra tekrar kapının önüne çıktı. Çöpü döktürecektim Betül’e, bu yüzden seslenmeye başladım. Lakin onu göremedim. Kayınbabamları aradım çocuğumu sormak için. Aradık biraz Betül’ü. Parkları aradık, vakit geçiyordu ve endişe içindeydik. Karakola gittik ve çocuk şubeye yönlendirdiler. 24 saat geçsin, ondan sonra gidin tekrardan şubeye dediler. Eşim dayanamadı. Polisler 3 gün sonra geldi. Polisler 2-3 gün sonra neden geliyor? Polis bu hususun çok ardına düşmedi. Kapının önünde nöbet tuttular, baktılar.”

‘KIZIM KAÇIRILDI’

Kuşkulu bir durumla karşılaştınız mı?

”Kameraya bakıyoruz kaldırımı çekmiş, bizim de çok bir bilgimiz yok. Düşmanlığım olan biri de yok. Düşmanım olsa yapardı fakat düşmanımız yok. Betül bence kaçırıldı. Kızım kaçırıldı. Benim de hiçbir bilgim yok. Kanun da bilmiyoruz. Kızımın hayatından kuşku ediyorum. Sanki kızımı öldürdüler mi? Tecavüz edip bir yere mi attılar? Yurt dışına mı götürdüler? Dağa mı götürdüler? Her yerden her şeyden kuşkum var. Kafayı yedim esasen. Şeker, kalp, tansiyon oldu bende. 35 yaşındayım ancak görsen 50 yaşında oldum. Mesela Kaşıkçı’nın peşini bırakmadılar. O cansa benim kızımın da canı candı. Psikolojim bozuldu. Devlet o insanı 30 sefer haberlerde gösterdi lakin benim çocuğuma neden birebirini yapmadılar?”

‘BİZİ HİÇ ARAMIYORLAR’

Şu an arama çalışmaları ne durumda?

‘Çocukları nereye götürüyorlar? Bu kadar çocuk nereye gidiyor? Şuradan şuraya giderken kimlik istiyorlar. Çocukları hangi yoldan hangi sebeple ‘götürüyorlar? Yerin altından mı geçiyor bu çocuklar? Ben çocuğumun hayatından kuşku ediyorum. Her şey aklımda geçiyor, her şey. Bu nasıl insanlık? Benim dokuz yıl oldu. Çocuklarım ‘Betül kaç yaşında oldu?’ diye soruyor bana. Bizi hiç aramıyorlar.”

ÇOCUKLAR KAYBOLDUĞUNDA NE YAPMALI?

• Çocuğunuzun arkadaşlarının kimler olduğunu bilin.
• Çocuğunuza konut adresiniz ile telefonlarınızı ezberlettirin.
• Çocuğunuzun bedenindeki izleri bilin.
• Çocuğunuza tanımadığı bireylerden yiyecek-içecek kabul etmemesini ve otomobiline binmemesi gerektiğini öğretin.
• Çocuğunuza öbür şahıslarla mahrem bilgileri ile fotoğraflarını paylaşmaması gerektiğini öğretin.
• Çocuğunuza önyargılı ve tepkisel yaklaşmayın. Diyalog halinde olun.

Cumhuriyet